सदर सर्वेक्षणात या संकल्पनेसाठी आडना, आडगुना, खिट्टी, खटका, दंडका, कोयंडा, आडसर, आडची, माकडी, डांबर्‍या, टीच़कनी, साखर्‍या, संकलकडी, मिच़गार्‍या,  बिजीगिरी, कुत्रं, घोडी, माज़रबोक्या, पट्टीकडी असे शब्द वैविध्य सापडले आहे.

या संकल्पनेसाठी मराठी भाषेतील विविध बोलींमध्ये खालीलप्रमाणे वैविध्य सापडले आहे.  अळू, आळू, येळू, तेरा, तेरी, गाटीये, तेरे, पोती, पात्रा, चिमकुरा, च़मकुरा, घाट्याची पानं, घाट्या, पाटोन्ना, पातोड्याची पानं, धोपा, पाथरा, कोचई, आहल्या पानं, आडुची पानं, पत्र्याचे झ़ाड, तेडा, देठी, गरगट, गडारा, डोडा, धोबा इ.

भाषेतील कालनिदर्शक संकल्पनांपैकी दिवसाचे दर्शक असणाऱ्या चालू दिवस, उलटून गेलेला दिवस आणि येणारा दिवस या संकल्पनांसाठी प्रमाण मराठीमध्ये अनुक्रमे काल, आज आणि उद्या असा तिहेरी भेद आढळून येतो.

मराठी भाषेतील परिमाणवाचक किंवा संख्यावाचक विशेषणांमध्ये गणनावाचक, आवृत्तिवाचक, अनिश्चिततावाचक असे उपप्रकार आढळतात.

भाजी भोपळा,पारोसं दोडकं, घोसावळे, हजारी दोडका, दुधी दोडका, पारोशी, शिराळं, तवशी, घी तुरई, घोसावी दोडक्या, माटे घोसाळा, गिलका, गलको, चोपडा, चोपडा दोडका, तुपी दोडका, तुराई, टिपरीकाई, गलगले, गिलगिला दोडका, चिकनं दोडकं, तेल दोडका,चोपडी तुरै, चिकनो गिलको, शिबी, पारोसा भोपळा, चिकनी तुरै, सरकारी दोडका, हरसोला, लंबा दोडका, सादे दोडके, भजीचे दोडके,  इ.

साळुता, मुडगा, झ़ाडू, ज़ाडू, केरसुणी, साऊता, मोळ, साळता, साळाती ,वाडवन, साळोता, मोल, वारवनी, झ़ारु, मउल, मोली, मयेर, मुंगाडा, वाढवन, मयेरं, झ़ाउ, मोवाळ, मोयाळा, मोया, झ़ाडनी, मयारू, मोलझ़ाडू, बोळ, मोऊळ, सारन, केरसुनी, मोवळ, झ़ाडणी, कुंच़ा, साळुती, सराटो, वाढवो, सान, सुनी, मोळा, साळू, मोळाची झ़ाडू, मोळवंडी, वाढवन, पिसोळी, सारण, मुळू, मुळी, वळवाची झ़ाडू, केरसुंडी, झ़ाळन्नी, झ़ान्नी, बहारु, बाहरी, झान्नी, झाडनी, ज़ाडनी, शिरय, केरसानी, हालता, हालती, सलाती, सलात, भारा, हाडतो, भारी, सलाते, बाहरा, शिराव, खर्‍हाटी, भारं, भारो, भुहारी, शिरावा, बिचारा, गोळाट्या, शिराय, शिरा, शिराई, कुचा, फडा, साळुंता, झ़ाडायची, लक्ष्मी, झ़ाडायशी, झ़ाडाची, कुच़ा, सळुता, सळोता, सळता, शिरई, वेरा, शिराव, मांगाची शिराव, शिरावी, फळा, बायरं, बायरी, कैसार, बाडी, कुची, झाडू, भाडी, हाडनी, भुतारी, बुतारी, मवाली, वाहरी, केरसुली, शाळाची झ़ाडू, मवेला, फुलझ़ारु, मयरी, सराटं, बसवरो, बासोर, मवारा, मोयडा, फुलझ़ाडू, वरवन, हातनी, झ़ाडांची, ज़ाडायची, फरकी, खरोटा, फडू, पिटभारी, केरकाढनी, केरसनी, शिंदीची झ़ाडू, सलादे, भुतारी, फरका, फडी, खरसुनी, लक्शिमी, लोटना, भाहरी, झ़ाळू, ज़ुनू, जुनू  इ.

नवऱ्याचा मामा या नात्यासाठी महाराष्ट्रातील विविध जिल्ह्यांमध्ये मामा, काका, सासरे, मामा सासरे, मावळे सासरे, घोवाचे मामा, बाप, चुलता असे शब्दवैविध्य सापडले आहे.

नवरा-बायको या नातेवाचक शब्दांकरीता बोलींमध्ये जे वैविध्य आढळते त्यावरून भौगोलिक प्रदेश, कुटुंबव्यवस्थेतील दोघांचे स्थान, त्या त्या समाजाचा या नात्याकडे पाहण्याचा दृष्टीकोन इत्यादी भाषाबाह्य गोष्टींवरही प्रकाश पडतो.

वाटी, वाटकी, ग्लास, पेला, वाटका , भांडं, फुलपात्र, कप, करा, जांब, पेलो, वाटको, प्येला, प्याला, जग, फुलपातंर, कोप, लोट, तम्बालु, गलास, मग्गा, प्याली, संपुट, डवनं, झाकन, टम्बरेल, गडू, चंबू, बुटलं, येळणी, भगुनं, बऊल, डवला, कटोरा, गंजं, बटकी, डोवी, टापणो, चंबुलं, पंचपात्रं, बोळी, झाकनी, रामपात्रं, टिल्ली, दुदभांडं, दुदपात्रं, तवेली इ.

भारतीय विवाह व्यवस्थेमध्ये असणाऱ्या विवाहविषयक संकेतांवर या नातेवाचक शब्दांवरून प्रकर्षाने प्रकाश पडतो. रक्ताच्या नात्यामध्ये कोणाचा कोणाशी विवाह होऊ शकतो याबाबतीत दक्षिण भारतातील राज्य आणि मध्य आणि उत्तर भारतातील राज्य यांमध्ये संकेतभेद आहे.

मराठीतील ‘मुलगा’ या नातेवाचक शब्दासाठी मुलगा, पोरगा, पॉर, पोर, लेक, ल्योक, जील, मुलगो, पॉरगो, झील, पोरगं, पोऱ्या, चेडो, चोडो, भुर्गे, डिकरा, अंडोर, छोकरो, लेकुस, पोशे, पोट्ट्या, सोहरा, सोवरा असे  शब्दवैविध्य आढळले आहे. यापैकी ‘झील’/’जील’, ‘मुलगो’, ‘पॉरगो’, ‘पोरगं’, ‘पोऱ्या’, ‘चेडो’, ‘चोडो’, ‘भुर्गे’ हे शब्द प्रामुख्याने सिंधुदुर्ग जिल्ह्यातील वेगवेगळ्या तालुक्यांमध्ये वापरले जातात.

नवऱ्याचा लहान भाऊ आणि मोठा भाऊ तसेच नवऱ्याच्या लहान भावाची बायको आणि मोठ्या भावाची बायको या संकल्पनांसाठी प्रमाण मराठीमध्ये अनुक्रमे दीर आणि जाऊ इतकाच भेद आढळून येतो.

एखाद्या वस्तूचा आकार, उंची किंवा वय यांचे वर्णन करण्यासाठी वापरण्यात येणाऱ्या गुणवाचक विशेषणांपैकी लहान-मोठा या संकल्पनांकरिता पुढीलप्रमाणे शब्दवैविध्य आढळून येते.

‘महाराष्ट्राचा भाषिक नकाशा: पूर्वतयारी’ (२०१३) या पूर्वी झालेल्या भाषिक सर्वेक्षणामध्ये व्याही आणि विहीण या नातेवाचक शब्दांसाठी बोलींमध्ये फार थोडे वैविध्य असल्याची नोंद आहे. व्याही शब्दासाठी ईवाई/विवाई इतकेच वैविध्य तर विहीण शब्दासाठी एकही शब्दाची नोंद नाही.

सासू शब्दासाठी आतीबाई, आत्याबाई, आई, मामी हे वैविध्य तर सासरे या नात्यासाठी सासरे आणि मामंजी या दोनच शब्दांची नोंद आहे. वाहू हा शब्द धुळे केंद्रात सासूसाठी सापडल्याची नोंद आहे.

मराठी भाषेतील दिशादर्शक शब्दांकरीता बोलींमध्ये बरेच वैविध्य दिसून येते. भौगोलिकदृष्ट्या त्या प्रदेशाची रचना आणि जगाकडे पाहण्याचा दृष्टीकोन (worldview) या दोन गोष्टींचा प्रभाव दिशादर्शक शब्दांच्या रचनेत दिसून येतो.